انسان اشرف مخلوقات

علی بن اسباط یکی از یاران امام جواد علیه السلام بود که از علمای بزرگ شیعه حساب می‌شد و دوران سه امام رو درک کرده بود و به نوعی از اصحاب ائمه بود و سر همین موضوع بین مردم و‌ شیعه‌ها جایگاه خیلی خاصی داشت 

ایشون دخترانی داشتن که سن ازدواجشون رسیده بود و برای این دخترانش خواستگارایی میومد. منتهی چون ایشون جایگاه علمی و شان خاصی بین مردم داشت هر کسی رو شایسته ازدواج با دخترانشون نمی‌دیدند. و این موضوع تبدیل به یک دغدغه فکری براشون شده بود که در نهایت نامه‌ای را به محضر امام جواد (ع) نوشتن و در این موضوع از حضرت سوال کردند که با توجه به اینکه من بین مردم جایگاه خاص دارم و نماینده شما هستم آیا درست هست که دخترانم رو‌ به عقد افرادی در بیارم که از جهت خانوادگی و علمی و جایگاهی هم شان‌ خانواده ما نیستند‌ ؟

یا باید منتظر بمونم تا افرادی هم شأن خودمون بیان خواستگاری ؟

به نظرتون امام جواد(ع) در پاسخ به ایشون که از اصحابشون بودن چه فرمودند ؟

حضرت امام جواد (ع) که امشب هم شب شهادتشونه نامه‌ای با این مضمون نوشتن که اصلا منتظر نمونن و کار رو به تاخیر نندازن و فرمودند انتظار کشیدن برای پیدا کردن فردی که هم شأن شما باشه کار درستی نیست و در ادامه یک حدیثی رو از پیامبر به ایشون نوشتن که 

خَطَبَ إلَیکُم فَرَضِیتُم دِینَهُ وَ اَمانَتَهُ فَزَوِّجُوهُ، ‌إلّا تَفعَلوه تَکُن فِتنَةٌ فِی الاَرضِ وَ فَسادٌ کَبیرٌ؛

اگر کسی پیش شما به خواستگاری آمد و دین و امانت داری او را پسندیدید، تزویج کنید، ‌اگر چنین نکنید، در روی زمین فتنه و فساد بزرگ می شود.

منبع : کتاب کافی جلد پنجم صفحه ۳۴۷

پ.ن: البته در روایت دیگری به جای دین و امانتداری نوشته شده دینداری و اخلاق خواستگار