انسان اشرف مخلوقات

☀️پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله): 

دائماً متفکر بود.

اکثر اوقات ساکت بود.

خلقش نرم بود.

کسی را تحقير نمی‌‌کرد.

دنيا و ناملايمات هرگز او را به خشم نمی‌آورد.

حقی پايمال می‌شد از شدت خشم کسی او را نمی‌‌شناخت تا اينکه حق را ياری کند.

بيشتر خنده‌های آن حضرت تبسم بود

می‌فرمود حاجت کسانی که به من دسترسی ندارند را ابلاغ کنيد.

با مردم انس می‌گرفت و آنان را از خود دور نمی کرد.

در همه امور اعتدال داشته و افراط و تفريط نمی‌کرد.

زبان خويش را از بيان سخنان غيرضروری کنترل می‌کرد.

در انجام وظيفه به هيچ وجه کوتاهی نمی‌کرد.

بافضيلت‌ترين فرد نزد پيامبر خيرخواه‌ترين آنان برای مردم بود.

در مجالس جايگاه خاص برای خود برنمی‌گزيد.

هنگامی که بر جمعی وارد می شد در جای خالی می‌‌نشست و به ياران خويش دستور می داد اين گونه عمل کنند.

هر کس برای رفع نياز رجوع می کرد نيازش را برآورده می کرد يا با کلام دلنشين آن حضرت قانع می‌شد.

رفتار پيامبر آنقدر نرم بود که مردم او را همچون پدری دلسوز و مهربان می‌دانستند و حق همه مردم نزد آن بزرگوار يکسان بود.

مجلسش مجلس بردباری، حيا، صدق و امانت بود.

عيب‌جو نبود و از کسی هم تعريف زياد نمی‌کرد.

پيامبر نفس خود را از سه چيز پرهيز می‌داد جدال، پرحرفی و سخنان غيرضروری.

هرگز کسی را سرزنش نمی کرد.

در پی لغزش‌های مردم نبود.

سخن نمی‌گفت مگر در جایی که اميد ثواب در آن وجود داشت.

سخن کسی را قطع نمی‌کرد مگر اين که از حد متعارف تجاوز می‌کرد.

به آرامی و متانت گام برمی‌داشت

کلامش مختصر، جامع، آرام و شمرده بود و آهنگ صدايش از همه مردم زيباتر بود.

پيامبر در تمام حالات و در برابر همه مشکلات شکيبا بود.

هر روز هفتاد بار استغفار می کرد.

لحظه‌ای از عمر بابرکت خويش را بيهوده نمی‌گذرانيد.

ديرتر از همه مردم به خشم می‌‌آمد و زودتر از همه راضی می‌گشت.

با ثروتمندان و تهيدستان يکسان دست می‌داد و مصافحه می‌کرد و وقتی به کسی دست می‌داد بيش از او دست خويش را باز نمی کشيد.

با مردم شوخی می‌کرد تا مردم را خوشحال سازد.

☀️امام صادق(علیه السلام) فرمودند :

من خوش ندارم کسی بميرد در حالی که هنوز برخی از آداب پيامبر (صلی الله علیه و آله) را به جا نياورده است

📚📚 سنن النبی ؛ علامه طباطبایی