انسان اشرف مخلوقات

☀️پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله): 

دائماً متفکر بود.

اکثر اوقات ساکت بود.

خلقش نرم بود.

کسی را تحقير نمی‌‌کرد.

دنيا و ناملايمات هرگز او را به خشم نمی‌آورد.

حقی پايمال می‌شد از شدت خشم کسی او را نمی‌‌شناخت تا اينکه حق را ياری کند.

بيشتر خنده‌های آن حضرت تبسم بود

می‌فرمود حاجت کسانی که به من دسترسی ندارند را ابلاغ کنيد.

با مردم انس می‌گرفت و آنان را از خود دور نمی کرد.

در همه امور اعتدال داشته و افراط و تفريط نمی‌کرد.

زبان خويش را از بيان سخنان غيرضروری کنترل می‌کرد.

در انجام وظيفه به هيچ وجه کوتاهی نمی‌کرد.

بافضيلت‌ترين فرد نزد پيامبر خيرخواه‌ترين آنان برای مردم بود.

در مجالس جايگاه خاص برای خود برنمی‌گزيد.

هنگامی که بر جمعی وارد می شد در جای خالی می‌‌نشست و به ياران خويش دستور می داد اين گونه عمل کنند.

هر کس برای رفع نياز رجوع می کرد نيازش را برآورده می کرد يا با کلام دلنشين آن حضرت قانع می‌شد.

رفتار پيامبر آنقدر نرم بود که مردم او را همچون پدری دلسوز و مهربان می‌دانستند و حق همه مردم نزد آن بزرگوار يکسان بود.

مجلسش مجلس بردباری، حيا، صدق و امانت بود.

عيب‌جو نبود و از کسی هم تعريف زياد نمی‌کرد.

پيامبر نفس خود را از سه چيز پرهيز می‌داد جدال، پرحرفی و سخنان غيرضروری.

هرگز کسی را سرزنش نمی کرد.

در پی لغزش‌های مردم نبود.

سخن نمی‌گفت مگر در جایی که اميد ثواب در آن وجود داشت.

سخن کسی را قطع نمی‌کرد مگر اين که از حد متعارف تجاوز می‌کرد.

به آرامی و متانت گام برمی‌داشت

کلامش مختصر، جامع، آرام و شمرده بود و آهنگ صدايش از همه مردم زيباتر بود.

پيامبر در تمام حالات و در برابر همه مشکلات شکيبا بود.

هر روز هفتاد بار استغفار می کرد.

لحظه‌ای از عمر بابرکت خويش را بيهوده نمی‌گذرانيد.

ديرتر از همه مردم به خشم می‌‌آمد و زودتر از همه راضی می‌گشت.

با ثروتمندان و تهيدستان يکسان دست می‌داد و مصافحه می‌کرد و وقتی به کسی دست می‌داد بيش از او دست خويش را باز نمی کشيد.

با مردم شوخی می‌کرد تا مردم را خوشحال سازد.

☀️امام صادق(علیه السلام) فرمودند :

من خوش ندارم کسی بميرد در حالی که هنوز برخی از آداب پيامبر (صلی الله علیه و آله) را به جا نياورده است

📚📚 سنن النبی ؛ علامه طباطبایی

مراقب “قوانین معکوس” دنیا باشیم! 

در دستگاه خدا برخی چیزها، معکوس عمل می‌کند و این سرُّالاَسرار دنیاست.

صدقه دادن، ظاهراً پول را کم می‌کند اما در واقع معکوس عمل می‌کند و ما را از فقر نجات می‌دهد.

امام معصوم(علیه‌السلام) می‌فرمایند:

اگر فقیر شدی، بیشتر صدقه بده!

خمس و زکات هم معکوس عمل کرده و ما را غنی‌تر می‌کند.

دنبال قدرت ندویدن، معکوس عمل می‌کند و او مثل سایه به دنبال تو می‌دود.

فکر آباد کردن آخرت، معکوس عمل می‌کند و دنیایمان را آباد می‌کند.

وقتی وقتمان را صرف نماز ، دعا و عبادت کردیم ، معکوس عمل کرده و برکت به وقتمان می‌دهد.

وقتی به خودمان در راه خدا سخت می گیریم، معکوسش این است که سختی های دنیا که برای همه هست، برای ما آسان میشود و گاهی آسان تر.

معکوس کمتر خوردن، سلامتی ست. 

وقتی یاد مرگ کنیم، معکوس عمل میکند و دلمان زنده و شاداب می‌شود.

چشم هایمان را از حرام ببندیم، بیشتر از بقیه می بینیم و میفهمیم! 

وقتی سکوت اختیار کنیم، بیشتر از کسی که زیاد حرف میزند جلوه میکنیم.

حجاب و پوشاندن خود از نامحرم، “وقار” را بیشتر گرفتن می‌کند و قرآن نیز بر این موضوع تاکید دارد.

وقتی جانت را در راه خدا میدهی و شهید میشوی، معکوس عمل کرده و خداوند تو را زنده میداند :

وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْیَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ 

هرگز کسانى را که در راه خدا کشته شده‏ اند، مرده مپندارید بلکه زنده‏ اند و نزد پروردگارشان روزى داده مى ‏شوند.

وقتی نیرنگ میزنیم و چاهی برای کسی میکنیم، معکوس عمل کرده و خودمان دچار نیرنگ میشویم و اول در چاه می افتیم!

وقتی مهمان دار میشویم، برکت به سفره مان می آید و بارها دیده ایم با همان غذای همیشگی، همه سیر میشوند.

وقتی بچه دار میشوی نیز قانون معکوسهای دنیا اِعمال میشود و برکت و رزق و روزی ات زیاد میشود! 

آری! انسان عاقل که قانون های معکوس دنیا را چشیده و از عمق وجود درک کرده، هیچوقت قبل از بچه دار شدن شروع به جمع و تفریق زدن هزینه پوشک و شیرخشک و لباس و نان و…. نمیکند چون میداند این ظاهر ماجراست و باطن ماجرا معکوس عمل کرده و آن بچه روزی خودش و خانواده را با خودش می آورد. 

و این گونه است که خدا از مردم میخواهد اندکی در کار دنیا و قانون حاکم بر آن( معکوس عمل کردن) تأمل کنند